15 Tem Anne Baba Çocuğunun Ders Çalışması İçin Neler Yapabilir?

İnsan için, çalıştığından başkası yoktur.Çalışmadan ve emek vermeden eldeettiklerimiz aslında hiçbir zaman bizim olmazlar. Aynı durum okulda dageçerlidir. Bu yüzden öğrencilerin mutlaka ders çalışma alışkanlığı kazanmalarıgerekiyor. Çalışmayan öğrenciye dünyanın hiçbir öğretmeni faydalı olamaz.Dolayısıyla öğretmenlerin ve velilerin öncelikle yapması gereken, öğrencilerdemotivasyona önem vererek çocuğa ders çalışma alışkanlığı kazandırmak olmalıdır.

Bunun için de ilk önce çalışmama sebeplerini araştırmak gerekir. Benimtecrübelerim öğrencilerin en çok hata yapma korkusundan dolayı dersçalışmadıklarını göstermektedir. Diğer bazıları da şöyle sıralanabilir:

* Ailevi sıkıntılar
* Çevresel koşullar
* Öğretmenin konuları çocukların seviyesine indirememesi
* Temel bilgi eksikliğinden dolayı dersleri anlayamama
* Kendine güvensizlik
* Olumsuz duygu ve düşünceler
* Beslenme bozukluğu
* Sosyal ilişkiler
* Hastalık
* Amaçsız ve programsız çalışma
* TV karşısında çalışma
* Derslerden korkma
* Anlayamadığı dersi bırakma
* Derslerle ilgili önyargılar vb.

Aslında çoğu zaman çocuklarımız da ders çalışamamaktan rahatsızlıkduymaktadır. Çok sayıda öğrenci ders çalışma ile ilgili sorunlarını zaman zamandile getirir. Bunlardan bir kısmı ders çalışmaya başlamakta güçlük çektiğinden,bir kısmı çalışmayı sürdüremediğinden şikayetçidir.

NelerYapabilirsiniz?

• Başarılı kişilerin hayatını anlatın, okuyun veya tartışın.
• Tüm gün neler yaptığınızı çocuğa anlatabilirsiniz.
• İşinizi yapabilmek için aldığınız eğitimi ve diğer yaptığınız işleribilsin.
• Evde olup bitenler çocuğun okuldaki tutumunu ve yaşamını etkiler.
• Kendisine hedefler koymasına yardımcı olun.
• Onu hiçbir zaman kendi geçmişteki halinizle karşılaştırmayın.
• Her gün okulda neler olup bittiğini uygun bir dille sorarak öğrenin. Okulaönem verdiğinizi bilsin. Eğer eleştirirseniz veya çok daha fazla çalısmalısınderseniz bu konuşmalardan kaçınacaktır. Sizin öğrendiği konuyla gerçektenilgilendiğinizi görmek onu motive edecektir.
• İlerlemelerini kaydedin. Çocuğunuzda her gün takdir edebileceğiniz birdavranış bulun. Onu övmekten kaçınmayın.
• Öğrenmeye büyük değer verdiğinizi gösterin. Çocuğunuz sizin hala öğrenenbiri olduğunuzu fark ediyor mu? Kitap okur musunuz? Evde fikirleri tartışırmısınız? Kendinizi değiştirmeden çocuklarınızı değiştirmeye kalkarsanız başarışansınız düşük olur.
• Kendiniz herhangi bir işi ele aldığınızda bitirir misiniz? Yoksa hayalkırıklığına uğradığınızda hemen vaz mı geçersiniz? Çocuğunuz da büyük ihtimallesizin davranışınızı taklit edecektir.
• Onunla eğitici oyunlar oynayın. Oynarken lider olmasına, yönetmesine izinverin.
• Çocuğunuz sizden öğrenmesiyle ilgili tehdit edici olmayan bir ilgigörmeli. Ne öğrendiğiyle ilgilenin ama yermek veya zorlamak için değil. İyiiletişim sıcak ilişki, işbirliği ve değerlilik duygusu yaratır.
• Onu öğrenebileceğine inandırın. Yapabileceğini bilmelidir.
• Ezbere değil, anlamaya dayalı çalışma yapmalıdır.
• Başarısızlığın utancını çocuğunuza yaşatmayın. Çocuğunuzu koşulsuzsevdiğinizi ona hissettirin.
• Çocuğunuza, zamanını doğru kullanması hususunda örnek olun. Örneğin, onagezme veya televizyon izleme konusunda ölçülü olmasını tavsiye ederken, siz debunları ölçülü yapın. Baba maç seyrederken erkek çocuğu, anne dizi seyrederkenkız çocuğu ders çalışmaz.
• Her zaman başarısının arkasından maddi bir ödül vermeyin. Başarısınınbaşlı başına bir ödül olduğunu anlamasını sağlayın.
• Küçük yaştan itibaren yaşına uygun sorumluluklar verin. Kendiproblemlerini çözme becerisini kazanmasını sağlayın.
• Kendi hayatınızdaki sıkıntılardan dolayı çocuğa eleştirel ve sabırsızdavranıp davranmadığınızı kontrol edin.
• Çocuğunuzun duygu ve düşüncelerini ifade etmesine imkan verin.
• Çocuğa ders çalışabilmesi için bir oda ya da bir köşe hazırlayabilirsiniz. Eğer evde küçük bir kardeş varsa, ders çalışan çocuğunuzu rahatsız etmesineengel olun.
• Çocuklar birbirlerinden farklıdır. Her çocuğun farklı özellikleri veyetenekleri vardır. Hepsinin başarılı olduğu alanlar değişiktir. Onu kardeşleriveya diğer akranları ile kıyaslamayın.
• Ders çalışırken yada kitap okurken çocuğunuzu yerinden kaldırmayın, ondanbir iş yapmasını istemeyin.
• Notlarından çok, çabasını ödüllendirin.
• Spor, sanat gibi faaliyetlerde bulunmasını teşvik edin.
• Zaman zaman okulunu ziyaret ediniz, öğretmenleri ile konuşun.
• Çocuğunuz başarmayı istediği halde sizinle güç savaşına girdiği içinçalışmayabilir. Ona zorla bir şey yaptıramazsınız.
• Sürekli eleştirilen ve olduğu gibi kabul edilmeyen çocukların öz değerleridüşük olur. Öz değeri düşük bir öğrenci kapasitesinin altında performanssergiler.
• Anne-babanın, çocuğun kapasitesinin üzerinde başarı beklentisi çocuktakaygı oluşturur. Çocuk başarısız olmaktan o kadar çok korkar ki, sonundabaşarısız olabilir.
• Anne-baba arasında sağlıklı bir ilişkinin olmaması, evde huzursuz ve kaygıverici bir ortamın olması, çocuğun zihnini sürekli meşgul eder. Duygusalgerilim içindeki çocuk okulda başarı gösteremez.
• Bazı geleneksel aileler, çocuktan sadece itaat ve bağlılık bekler. Çocuğunkendisini ifade edememesi, merak ve girişimciliğinin kabul görmemesi, kendinegüvenin hoş karşılanmaması, çocuğun kendine özgü bir kişilik geliştirmesineengel olur.
• Ebeveynin çocuktan sürekli ders çalışmasını beklemesi, oyun, müzik, resimgibi faaliyetleri, spora harcanacak vakti lüzumsuz görmesi sonucu çocuktaoluşan baskı, başarısızlığa neden olur.
• Öğrenci haklı bile olsa, yanında öğretmenlerini eleştirmeyin. Öğrencininöğretmenine güveni azalacağından ders çalışması olumsuz yönde etkilenir.
• ”Bak! biz senin için bunları şunları yapıyoruz, şöyle fedakarlıklardabulunuyoruz” gibi cümleler çocuğu derslerden soğutmaktan başka bir işe yaramaz.

Sonuçolarak; çocuğunuz çalışmayı siz istediğiniz için değil, bunun değerinianladığı, bildiği için yapmalı. Aksi halde çalışma alışkanlığı kazanmış olmaz,isteği geçici olur. Davranışı içselleştirmemiş olur. Çocuğun çalışmadavranışını içselleştirmesi ise siz ona hatırlatmadan kendiliğinden çalışmayaoturması ve bunu devamlı yapmasıdır. Bununla beraber dıştan gelen ödüllere yaniövgüye, yaptıklarının pozitif sonucunu duymaya ihtiyaçları vardır. Onlarıcesaretlendirmekten çekinmemeliyiz. Çocuğunuz çalışma davranısınıiçselleştirene kadar daha çok övgü ve cesaretlendirmeye ihtiyaç duyar. Dahasonra ise içsel ödüller işin içine girer ve iyi notlar aldıkça ve öğrenmeninzevkine vardıkça, çocuk kendiliğinden çalışmaya değer verir ve bunu yapmayıister. Her çocuk başarmak ister. Eğer istemiyorsa, hayatının o dönemindekafasını meşgul eden daha büyük problemleri var demektir. Bu durumda öncekendisini rahatsız eden problem bulunmalı ve çözüme kavuşturulmalıdır.

Özetleanne babanın yapması gereken: Kendileri örnek olmak, en azmüdahale yöntemini uygulamak, cesaretlendirmek ve çabalarına destek olmaktır.

Böylece çocuğunuz zihinsel olarak geliştikçe kendisi de başarmayıisteyecektir.

Kaynak : Rehberlik Servisi